Praten met de agenten
Toen de dierenarts de politie belde, wist Ben niet wat hij moest denken. Was er iets ernstigs mis met zijn geliefde merrie? Zat hij in de problemen? Wat was er gaande? Toen de politie binnen een paar minuten arriveerde, wist hij dat er iets niet pluis was. Ze waren duidelijk bezorgd over de situatie met Ben en Felicia, en ze wilden het probleem oplossen voordat het nog erger zou worden. Maar ze moesten eerst Felicia verdoven.
Toen de merrie verdoofd was, konden de agenten hun aandacht op Ben richten. En hij wist dat hij in de problemen zat toen ze zich naar hem omdraaiden: "Kom met ons mee, meneer."
"Wees gewoon eerlijk"
Toen Ben zich naar de politieagenten draaide, snapte hij niet wat er aan de hand was. Hij wist dat zijn dierenarts bezorgd was om het welzijn van zijn paard, maar wat kon de politie doen om te helpen? Hij realiseerde zich echter al snel dat de agenten er niet voor Felicia waren, maar voor hem. De agenten keken de paardeneigenaar diep in de ogen en zeiden: "Het is heel belangrijk dat u eerlijk tegen ons bent, meneer."
De agenten stelden hem een aantal vragen over zijn verleden, zijn rol als paardeneigenaar en zijn relatie met Felicia. Maar Ben was nog steeds in de war. Volgens hem was alles normaal verlopen.
Het perfecte paard
Felicia was tot dan toe het perfecte paard geweest. Ben was verliefd op haar vanaf het moment dat hij haar zag en hij bezocht haar vaak in haar stal. Bovendien maakte hij zich nooit zorgen over haar gezondheid, wat betekende dat hij zijn zuurverdiende geld niet aan dierenartsbezoeken hoefde uit te geven. Hierdoor wist Ben dat Felicia de perfecte merrie zou zijn om een veulen te baren.
Toen Ben alles in gang zette, bereidde hij zich voor op een nieuwe geboorte. Hij wist dat als Felicia drachtig zou worden, ze haar veulen ongeveer 11-12 maanden zou dragen. Hij had echter nooit kunnen verwachten dat het zó mis zou gaan.
Een plan opstellen
Omdat Ben zelf geen hengst had, wist hij dat het niet eenvoudig zou zijn om de perfecte dekpartner voor zijn lieve paard te vinden. Hij wist dat Felicia een ongelooflijke verschijning was en hij wilde een hengst van hetzelfde kaliber vinden. Daarom nam hij contact op met anderen in de paardenwereld om een hengst met de beste genen te vinden.
Ben was maanden op zoek naar de juiste hengst voor zijn merrie. Hij had zijn project zelfs bijna helemaal opgegeven. Tot er een hengst werd gevonden die volgens hem geschikt was voor zijn merrie.
De perfecte hengst
Na een zoektocht van een paar maanden vond Ben uiteindelijk de perfecte hengst. En nadat hij zijn plan in gang had gezet, had hij een goed gevoel dat Felicia drachtig was. Dit werd later bevestigd door een bezoek aan de dierenarts, die al snel aangaf dat Felicia inderdaad een veulen zou krijgen. Dit was ongelooflijk nieuws en Ben was dolgelukkig toen hij hoorde dat zijn geliefde paard een kind zou krijgen.
De dierenarts zag tijdens het eerste onderzoek ook dat zowel de merrie als het veulen gezond en gelukkig waren. Maar naarmate de maanden verstreken, begon Ben te vermoeden dat de dingen niet zo positief waren als verwacht.
Vreemd gedrag
Ben heeft zo veel tijd met Felicia doorgebracht dat hij haar stemmings- en gedragsveranderingen kon opmerken. Toen ze een paar maanden zwanger was, begon Ben te vermoeden dat er iets mis was. Felicia gedroeg zich vreemd en haar gedrag veranderde behoorlijk drastisch. Ze was extreem slaperig en kwam zelden haar stal uit. Het leek of ze niet meer wilde lopen, zelfs niet met Ben aan haar zijde.
Felicia begon daarnaast ook steeds minder te eten. Ben had wel wat veranderingen bij Felicia verwacht tijdens haar zwangerschap, maar dit leek te ongewoon voor de gebruikelijke zwangerschapshormonen.
Hem geruststellen
Net als elke diereneigenaar zou doen, besloot Ben de dierenarts te bellen voor deskundig advies. Toen hij het vreemde gedrag van Felicia uitlegde, zei de dierenarts dat hij zich geen zorgen hoefde te maken. Hij merkte op dat grote dieren meestal intense lichamelijke veranderingen doormaken als ze zwanger zijn en dat dit vreemde gedrag niet ongewoon is. Op basis van wat Ben hem vertelde, geloofde de dierenarts dat Felicia een normaal gedrag vertoonde voor een drachtig paard.
Ben was gerustgesteld door het telefoontje en concludeerde dat hij zich gewoon te veel zorgen maakte. Daarom besloot hij dat hij er alles aan zou doen om Felicia op haar gemak te stellen. Dat leek echter niet te werken.
Voorbereid zijn
Hoewel Felicia nog onrustiger en afstandelijker begon te worden, probeerde Ben zijn zorgen opzij te zetten en zich te richten op zijn eigen voorbereidingen. Hij maakte ruimte in de stal voor nog een paard en zorgde ervoor dat hij genoeg eten had voor Felicia en haar veulen. Ben kon voelen dat het bijna zover was, want Felicia werd met de dag groter.
Ben popelde om de nieuwe aanwinst te verwelkomen en belde de dierenarts opnieuw voor advies. Hij wilde voorbereid zijn als Felicia tekenen van bevalling vertoonde en wilde er zijn als ze hulp nodig had.
Het grote moment
Het duurde niet lang voordat Ben in actie kwam. Hij merkte dat Felicia duidelijke tekenen van weeën vertoonde en dat ze zich klaarmaakte om binnenkort te bevallen. Daarom maakte hij de stal zo comfortabel mogelijk en had hij zijn mobiele telefoon naast zich voor het geval hij de dierenarts moest bellen voor hulp. Maar tot die tijd kon hij alleen maar wachten tot Felicia haar ding zou doen.
Ben wachtte en wachtte en er gebeurde helemaal niets. Aan Felicia kon hij zien dat ze in nood was en hij wist niet wat hij moest doen. Hij wilde dat het veulen kwam, maar hij wilde Felicia ook in veiligheid brengen.
Bellen met de dierenarts
Ben wist dat hij uiteindelijk geen andere keuze had dan de dierenarts te bellen. Felicia leek moeite te hebben om zelf te persen en ze leek met de minuut onrustiger te worden. Hij wist dat er iets ernstig mis was en hij wilde niet dat moeder of baby iets overkwam. Gelukkig gaf de dierenarts goed advies en hij moedigde Ben aan om te proberen om Felicia op haar gemak te stellen.
De dierenarts vertelde Ben dat Felicia op haar zij moest gaan liggen, om te kijken of een meer ontspannen houding haar zou helpen om op natuurlijke wijze te bevallen. Maar Ben had zo zijn twijfels.
"Doe het snel"
Omdat Felicia in de afgelopen maanden afstandelijker was geworden tegenover Ben, wist hij dat ze hem niet meer zo vertrouwde als vóór haar zwangerschap. Daarom wist hij niet hoe ze het zou vinden als hij haar zou dwingen om te gaan liggen. Maar de dierenarts liet Ben dit al snel vergeten. De dierenarts vertelde hem dat als hij Felicia niet op haar gemak zou stellen, dit een ernstig risico zou vormen voor de merrie en het veulen.
De dierenarts hield zelfs vol dat dit een levensbedreigende situatie was en dat hij het onmiddellijk moest doen. Hij wist dus wat hem te doen stond.
Vanuit een ander perspectief
Ben wist Felicia er uiteindelijk met een zachte aanraking en wat geruststellende woorden toe te brengen om te gaan liggen, zodat ze comfortabeler werd. En hoewel de eerste fase van het plan van de dierenarts was voltooid, wist Ben dat hij nog een volgende stap voor de boeg had. Hij moest Felicia op haar zij duwen en de dierenarts verzekerde hem dat het niet uitmaakte of hij haar op haar linker- of rechterzij duwde. Hij moest het gewoon doen.
Hoewel het moeilijk was, kreeg Ben het voor elkaar. Maar met Felicia aan haar zijde kon hij haar bult vanuit een ander perspectief bekijken. Toen besefte hij dat haar bult er niet normaal uitzag.
Een bobbel in haar buik
Toen Ben naar Felicia's bult keek, realiseerde hij zich dat het een vreemde vorm had. Het was niet perfect rond, maar leek aan de zijkant iets uit te steken. Ben vond dit erg ongebruikelijk, maar hij wist niet genoeg over paarden en hun zwangerschappen om zeker te weten of dit reden tot zorg was. Daarom besloot hij nogmaals de dierenarts te bellen voor deskundig advies.
Toen de dierenarts Ben meer vragen stelde over Felicia's bult, merkte Ben dat de dierenarts geschokt was. Toen begon hij zich echt zorgen te maken over de toekomst van zijn geliefde paard en haar baby.
Een belangrijke echo
Toen de dierenarts naar Ben luisterde, werd al snel duidelijk dat Felicia's zwangerschap niet normaal was. Haar gedragsveranderingen, de langdurige weeën en haar ongewone bult waren belangrijke zorgwekkende punten en de dierenarts wist dat hij naar de stallen moest gaan. De enige manier om echt te zien wat er aan de hand was, was door een echo te maken van Bens lieve paard.
Natuurlijk maakte Ben zich hierdoor nog meer zorgen. Hij voelde dat de dierenarts zich zorgen maakte over de veiligheid van zijn paard en haar baby en hij begon zich af te vragen of Felicia de beproeving wel zou doorstaan.
Vast in het verkeer
De dierenarts wist dat hij zo snel mogelijk naar Bens stal moest, maar hij besefte al snel dat dit niet zou lukken. Hij sprong in zijn auto en probeerde bij Ben en zijn merrie te komen, maar hij stuitte op een file die maar niet op gang leek te komen. Hij belde Ben in paniek op en vertelde de paardeneigenaar dat hij niet wist of hij op tijd zou komen.
Hoewel de dierenarts het verkeer smeekte om in beweging te komen, werd het maar niet minder. Zowel Ben als de dierenarts wisten niet wat ze moesten doen, want ze wisten dat de tijd begon te tikken.
Plan B invoeren
Hoewel Ben overwoog om Felicia in zijn paardenbox te zetten en de dierenarts halverwege te ontmoeten, wist hij dat dit plan niet haalbaar zou zijn. Felicia was niet alleen te ongemakkelijk, maar de dierenarts kon ook nergens in de stad mama en baby veilig onderzoeken - en hij wist ook niet in hoe druk het verkeer zou zijn. Hoewel hij erover nadacht om gewoon te wachten, wist hij dat Felicia niet lang meer te leven had.
Uiteindelijk voerde Ben plan B uit. Hij belde één van zijn vrienden en vroeg hen om met hun motorfiets naar de stad te rijden om de dierenarts op te halen, het was dus tijd voor de volgende plan!
Snel naar Felicia's zijde
Uiteindelijk bleek plan B in ieders voordeel te werken. Met behulp van zijn motorrijdende vriend kon de dierenarts zijn auto van de weg halen en door het verkeer naar Ben's stallen manoeuvreren. Hij haastte zich onmiddellijk naar Felicia's zijde en inspecteerde de merrie, waarbij hij zijn echoapparaat tevoorschijn haalde om goed in haar bult te kunnen kijken. De dierenarts wilde net als Ben ontdekken dat het kindje perfect gezond was.
Maar toen de dierenarts Felicia naderde met het echoapparaat, voelde ze dat er iets niet klopte. Ze begon zich nog ongemakkelijker te voelen en leek zich van de dierenarts weg te duwen.
Geruststelling bieden
De dierenarts wist dat hij Felicia de tijd moest geven om aan hem te wennen. Hij stelde haar dus gerust en gaf haar de kans om op haar eigen manier dichter bij hem te komen - en dit werkte uitstekend. Het duurde niet lang voordat hij dicht bij haar kon komen en met het echografisch onderzoek kon beginnen. Hij kon echter meteen zien dat het proces niet gemakkelijk zou zijn. Haar bult was extreem gevoelig en ze wilde niet dat hij werd aangeraakt.
Terwijl de dierenarts alle opties tegen elkaar afwoog, besloot hij dat het het beste was om haar te verdoven. Het verdoven van paarden is echter erg moeilijk en er zijn veel mensen voor nodig.
De opties tegen elkaar afwegen
De dierenarts zei Ben dat er twee opties waren: of hij kon de dierenarts helpen een lagere dosis verdoving toe te dienen aan Felicia's zijde, of ze konden een zwaardere dosis van verderaf toedienen. Beide hadden hun voor- en nadelen en beide waren extreem riskant - en Ben wist dat hij deze beslissing zou moeten nemen. Hij wist alleen niet welke optie de beste was om te kiezen.
Maar als de dierenarts de verdoving aan haar zijde zou proberen toe te dienen, bestond de kans dat Felicia zou flippen en zichzelf of de dierenarts zou verwonden. Maar van een grotere afstand zou de kans op een perfect schot kleiner zijn.
Optie nummer twee
Ben heeft uiteindelijk voor optie nummer twee gekozen. Hij vertelde de dierenarts dat hij haar van verder weg wilde verdoven, want de tijd drong en ze moesten beginnen met Felicia's echo. Ze voelde zich met de seconde ongemakkelijker en hij kon het niet aanzien dat ze het zo moeilijk had. Maar terwijl de dierenarts de injectie voorbereidde, scheen Felicia te voelen dat er iets anders aan de hand was.
Felicia merkte de onrust in de kamer en dat maakte haar nog ongemakkelijker. Ze begon zich terug te trekken van Ben en de dierenarts, waardoor de dierenarts met een nog grotere klus werd opgezadeld.
Een succesvolle sedatie
Ben kon niet toekijken hoe de dierenarts zijn geliefde paard probeerde te verdoven, maar al snel riep de dierenarts hem terug. Hij liet Ben weten dat de verdoving succesvol was verlopen en dat ze Felicia nu veilig konden benaderen met de echoapparatuur. En hoewel Ben opgelucht was dat Felicia tijdelijk van haar ongemak verlost was, was hij nog steeds erg op zijn hoede over wat de dierenarts zou zien op het scherm.
De dierenarts had een beetje hulp van Ben nodig om de echo te voltooien en toen het apparaat piepte en het beeld op het scherm verscheen, zag de paardeneigenaar het bloed wegvloeien uit het gezicht van de dierenarts.
De sirenes horen
Ben was bezorgd dat de dierenarts geen hartslag kon horen en draaide zich om naar de dierenarts met een onbeantwoorde blik in zijn ogen. Hij verwachtte dat de dierenarts hem het nieuws zou vertellen waar hij zo bang voor was geweest, en hij verwachtte dat hij zowel zijn geliefde Felicia als de baby zou verliezen. Maar dat was niet wat er gebeurde. In plaats daarvan stapte de dierenarts weg van Felicia, legde zijn echoapparaat neer en vertelde Ben dat ze waarschijnlijk naar buiten moesten gaan.
Toen Ben en de dierenarts de stallen uitliepen, hoorde Ben iets in de verte; sirenes. Ben viel meteen over zichzelf heen. Wat was er in hemelsnaam aan de hand? Zat hij in de problemen?
Het hoort er niet in te zitten
Toen de dierenarts probeerde uit te leggen wat er aan de hand was, luisterde Ben maar half. Er gingen allerlei gedachten door zijn hoofd en hij hoorde de dierenarts nauwelijks toen hij zei: "Ben, ik vond het angstaanjagend wat ik op die monitor zag. Ik wil dat je kalm blijft en de agenten toelaat op je boerderij. Er zit iets in de buik van dat paard wat daar niet hoort te zitten." Ben kon het niet geloven en wist dat het niet zover had moeten komen.
Hij wilde alleen maar zijn paard fokken. Waarom is de politie gebeld? Wat zat er in Felicia's buik? Hij wilde zijn paard gewoon niet kwijt, maar hij vermoedde dat het er wel aan zat te komen.
Een gespecialiseerd team
Terwijl Ben twijfelde aan elke beslissing die hij tot dan toe over Felicia had genomen, werd hij door de dierenarts weer met beide benen op de grond gezet. Hij vertelde Ben dat hij Felicia meteen moest opereren als ze nog enige kans op overleven had, maar dat hij die operatie niet kon uitvoeren zonder toestemming van de politie. Maar dit verwarde Ben nog meer. Hij wist nog steeds niet waarom de politie was gebeld.
Ben ontdekte echter al snel dat dit niet zomaar politieagenten waren. Ze waren van een gespecialiseerde eenheid die de dierenarts al vaker had geholpen. En hoewel dit Ben enigszins geruststelde, wilde hij nog steeds antwoorden.
Klaar voor de operatie
Terwijl de politieagenten de dierenarts hielpen Felicia klaar te maken voor de operatie, hielpen ze ook met het toedienen van nog meer kalmerende middelen. Het verdoven van het al kalme paard ging ditmaal vrij gemakkelijk - maar het was voor Ben traumatisch om vanaf de zijkant toe te kijken. Hij wilde alleen maar weten of zijn geliefde merrie deze beproeving zou doorstaan en of haar veulen de operatie zou overleven. Maar eerst moest de politie met hem praten.
De agenten vertelden hem: "Meneer, u moet een paar vragen beantwoorden, nu Felicia verdoofd is." Dus terwijl de dierenarts aan het opereren was, werd Ben ondervraagd door de politie. Ze hadden antwoorden nodig.
Enkele details bevestigen
De agenten wilden eerst en vooral dat Ben een paar dingen bevestigde. Ze wilden zijn naam bevestigen, het feit dat hij de rechtmatige eigenaar van Felicia en de boerderij was en dat hij degene was geweest die de merrie drachtig had gemaakt. Natuurlijk bevestigde hij alles wat hij kon. Hij wilde niet op het verkeerde been worden gezet door de politie en hij hoopte dat ze snel wat licht op de situatie zouden werpen.
Daarna begonnen ze vreemdere vragen te stellen. Ze wilden weten hoe Ben Felicia zwanger had gemaakt en hoe hij de hengst had gevonden die voor het proces was gebruikt. Ben was natuurlijk erg verward.
De mugshots tevoorschijn halen
Ben begon zich af te vragen of hij iets illegaals had gedaan toen hij zijn merrie zwanger maakte, maar de politie bevestigde al snel dat zijn daden volkomen legaal waren. Er was echter wel iets illegaals gebeurd tijdens het hele proces - en ze wilden weten of hij daarvan op de hoogte was. Daarvoor haalden ze een aantal foto's tevoorschijn en vroegen ze de paardeneigenaar of hij één van de mensen die voor hem stonden kende.
Ben kon niet geloven wat er gebeurde. Zijn geliefde paard werd geopereerd en hij werd ondervraagd door de politie, maar waarom? En wie waren de mensen op de foto's?
Een bekend gezicht
Aanvankelijk keek Ben nauwelijks naar de foto's die voor hem lagen. Zijn gedachten gingen tekeer en hij wilde alleen maar weten of het goed ging met Felicia en haar veulen. Maar de politie drong aan en dwong hem om even afstand te nemen van zijn gedachten en zich volledig te concentreren op de foto's voor hem. Herkende hij iemand van hen? Ze vertelden hem dat het heel belangrijk was en dat zijn antwoord alles kon veranderen.
Terwijl Ben de mugshots beter bekeek, ging hij langs de mensen waarvan hij wist dat hij ze nog nooit had gezien. Maar toen stuitte hij op een gezicht dat hem wel een beetje bekend voorkwam. Maar waar kende hij hem ook alweer van?
Een plotseling besef
Na enige tijd besefte Ben het plotseling. Hij keek steeds beter naar het bekende gezicht en besefte precies waar hij hem eerder had gezien. Dit maakte Ben echter nog ongeruster. Hij bestookte de politie onmiddellijk met verwoede vragen; Zou Felicia in orde zijn? Hoe zit het met haar baby? Wat zou er met deze man gebeuren? Wat heeft hij gedaan? Ben wist dat er iets ergs was gebeurd en hij had antwoorden nodig.
Ben vroeg hen: "Dit is de man met wie ik contact opnam om Felicia zwanger te maken. Alles was legaal, toch?" Helaas kreeg Ben niet het antwoord waar hij op hoopte. De politie antwoordde: "Meneer, deze man is een bekende crimineel."
Een mislukte procedure
Gelukkig kon de politie vaststellen dat Ben geen banden had met de crimineel in kwestie. Ze merkten dat hij geen flauw idee had van de situatie en dat ze moesten uitleggen wat er precies aan de hand was. Ze vertelden de paardeneigenaar dat de crimineel bij hen bekend stond om het uitvoeren van mislukte procedures bij het bevruchten van paarden. En hoewel ze hadden geprobeerd om hem op te pakken, waren ze er nog niet in geslaagd om een veulen te redden en zo bewijsmateriaal te hebben.
Toen de politie verder ging, vertelden ze Ben dat de dierenarts een microchip in Felicia's buik had ontdekt en dat dit het uitsteeksel in haar buik had veroorzaakt. Ze waren eerlijk en verklaarden dat het moeilijk zou zijn om zowel moeder als baby te redden.
Een wonderlijke geboorte
Ben kon zijn oren niet geloven toen hij dit nieuws hoorde. Hoewel hij verbijsterd was over de daden van de crimineel, ging zijn aandacht in eerste instantie uit naar zijn merrie en haar veulen. De politie verzekerde Ben dat ze op het perfecte moment gebeld hadden en dat de dierenarts hoopte dat de operatie succesvol zou zijn. Toch bleef Ben zich zorgen maken. Hij zou niet kunnen rusten voordat hij goed nieuws kreeg.
Gelukkig hoefde hij niet lang te wachten. De dierenarts zag Ben al snel en vertelde dat de operatie geslaagd was en dat zowel moeder als baby de beproeving hadden overleefd!
Een gelukkig einde
Hoewel Ben dolgelukkig was, had hij nog een paar vragen. Hij wilde weten wat er met de crimineel zou gebeuren en wat er met het veulen zou gebeuren. Mocht hij het houden? Tot zijn grote vreugde kreeg Ben te horen dat het veulen legaal van hem was en dat hij het niet aan de politie hoefde over te dragen. Dit maakte hem ontzettend blij en gelukkig voor Felicia.
Alsof dat nog niet genoeg was, kon de politie de crimineel ook nog eens opsporen en straffen voor zijn misdaden. En dat was allemaal te danken aan Ben, Felicia en hun nieuwe veulen Siempre.